Norske folkeviser

, , , , , ,

KOM I BAKKEN

, , , , , ,

(T: Gustav Takle/M: Trad )

No snøen legg seg så kvit og lett

Bort i bakken, bort i bakken

Og haug og hole og alt vart slett

Bort i bakken, bort i bakken

Og hei kvar er du, du friske gut

Og vesle jente, kom berre ut

Kom i bakken, kom i bakken

Kvi sit du inn i stova no

Kom i bakken, kom i bakken

Sjå snøen glitrar så rein og god

Bort i bakken, bort i bakken

Du gløymer sorg og du gløymer sut, 

du vesle jente, du vesle gut

Kom i bakken, kom i bakken

Og hei og hopp kom med skia di

Bort i bakken, bort i bakken

Så let ho ut over stupet gli

Bort i bakken, bort i bakken

og når så stundom for stridt det gjeng

i snøen finn du så mjuk ei seng

Bort i bakken,  bort i bakken

Du renn i kapp med den friske vind

Bort i bakken, bort i bakken

Du herdes både i kropp og sinn

Bort i bakken, bort i bakken

Du kjenner blodet i årom renn

og motet aukar og hugen brenn

Bort i bakken, bort i bakken

Det blømer roser på raude kinn

Bort i bakken, bort i bakken

Det veks opp nordmenn i sinn og skinn

Bort i bakken, bort i bakken

Nei, aldri er eg så frisk og glad 

som når på skiom eg renn av stad

Bort i bakken, bort i bakken


, , ,

NØRINGEN (EG SER DEG, EG SER DEG)

, , ,

(T:M: Trad)

Eg ser deg, eg ser deg, 

men eg kan ikkje koma té deg.

Eg ser deg, eg ser deg, 

men eg kan ikkje koma té deg.

Å hadde eg aore og baot’n va gò

og saukjan té styra og hakjan té ro,

dao skulde eg koma té deg

ja té deg, ja té deg,

dao skulde eg koma té deg,

fyr eg veit no so vel ka du vé meg.

, , ,

NED I VESTER SOLI GLADER

, , ,

(T: Anders Hovden/ M: Trad)

Ned i vester soli glader.

Takk for dagen Gud og Fader,

gjev oss vern til natti no!

Takk for mat og takk for klede,

takk for arbeidskraft og glede,

gjev oss hjartefred og ro!

Gud og Fader, lat oss sova

under englevakt i stova,

ver vår sol om natti, du!

Når så siste dagen dalar,

lyft oss opp i dine salar,

lei oss over stjernebru! 

, ,

ÆG TJENTE SÅ LENGE

, ,

Tekst og melodi: trad

Æg tjente så lenge hos en dalebondemann,

æg tjente mæg ein gard og jenta frå Nøllevik

ho tala tel mæg ka garden skulle heita.

Garden heite pænaste Holland.

Æg tjente så lenge hos en dalebondemann,

æg tjente mæg ein hest, og jenta fra Nøllevik

ho tala tel mæg ka hesten skulle heita.

Hesten heite Flinkemann,

garden heite pænaste Holland.

Æg tjente så lenge hos en dalebondemann,

æg tjente mæg ei ku, og jenta fra Nøllevik

ho tala tel mæg ka kua skulle heita.

Kua heite Bøttego,

Helsten heite Flinkemann.

Garden heite pænaste Holland.

Æg tjente så lenge hos en dalebondemann,

æg tjente mæg ein hane, og jenta fra Nøllevik

ho tala tel mæg ka hana skulle heita.

Hanen heite Skrikegal

Kua heite Bøttego

Hesten heite Flinkemann

Garden heite pænaste Holland.

Æg tjente så lenge hos en dalebondemann,

æg tjente mæg ein sau, og jenta fra Nøllevik

ho tala tel mæg ka sauen skulle heita.

Sauen heite Tripp Trapp

Hanen heite Skrikegal

Kua heite Bøttego

Hesten heite Flinkemann

Garden heite pænaste Holland.

Æg tjente så lenge hos en dalebondemann,

æg tjente mæg ei kjærring, og jenta fra Nøllevik ho

tala tel mæg ka kjærringa skulle heita.

Kjerringa heite Skurivask

Sauen heite Tripp Trapp

Hanen heite Skrikegal

Kua heite Bøttego

Hesten heite Flinkemann

Garden heite pænaste Holland.

Æg tjente så lenge hos en dalebondemann,

æg tjente mæg eit ban, og jenta fra Nøllevik

ho tala tel mæg ka banet skulle heita.

Banet heite Sukkertopp.

Kjerringa heite Skurivask

Sausen heite Tripp Trapp

Hanen heite Skrikegal

Kua heite Bøttego

Hesten heite Flinkemann

Garden heite pænaste Holland

, ,

SULLE RULLE GULLDOKKA MI

, ,

Tekst og melodi: trad

Sulle rulle gulldokka mi,

Vil du ha snora på trøya di

Vil du ha gule, vil du ha blå, og vil du ha lyserød så skal du få

Så gjekk ho i skogen der sanka ho ved

Så gjekk ho åt elva og vaska kle

Så gjekk ho på bakkan og kamma seg

Og ropa «Hurra små gluntane!”

”Hurra små gluntan, ser dokker meg?”

, , , , ,

AKEVISE

, , , , ,

Tekst : Munthe

Melodi: trad

Kom, kom skal jeg si deg no

Nei, nå kan du tro, nå er bakken god

Kom, ta på deg lauparsko

Skal vi springe begge to

Du store min, du er da ingen frossenpinn

Og redd litt vind, og kulde på ditt kinn

Snøen er så hvit og vakker

Glatt og blank i alle bakker

Sola skinner, jo jeg takker

Fram med kjelken din

, , ,

SYNES DU OM MEG

, , ,

Tekst og melodi: trad

Synes du om meg? Ja, det gjør jeg

Får jeg komme til deg? Ja det får du

Er det riktig sikkert?

Ja, det er det

Hopp sudde rudde rudde rullandei

Kjøper du ringen?

Ja, det gjør jeg

Setter den på fingern?

Ja, det gjør jeg

Er det riktig sikkert?

Ja det er det

Hopp sudde rudde rudde rullandei

Reiser vi til presten

Ja det gjør vi

Gifter oss for resten

Ja, det gjør vi

Er det riktig sikkert

JA det er det

Hopp sudde rudde rudde rullandei

,

MANNEN OG KRÅKA

,

Tekst og musikk: trad

Og mannen han gjekk seg i vedaskog

hei fara, i vedaskog

Då sat det ei kråke i lunden og gol

hei fara, faltu riltu raltura

 

Mannen han tenkte med sjølve seg

hei fara, med sjølve seg

Skal tru nå den kråka vil drepe meg?

Hei fara, faltu riltu raltura

 

Og mannen han spente sin boge for kne

hei fara, sin boge for kne

Så skaut han den kråka så ho datt ned

hei fara, faltu riltu raltura

 

Av skinnet så gjorde han tolv par skor

hei fara, han tolv par skor

Det beste paret det gav han til mor

hei fara, faltu riltu raltura

 

Av tarmane gjorde han tolv par reip

hei fara, han tolv par reip

Og klørne han brukte til møkka-greip

hei fara, faltu riltu raltura

 

Og nebbet det brukte´n til kyrkje-båt

hei fara, til kyrkje-båt

Så dei kunne ro både til og åt

hei fara, faltu riltu raltura

 

Av augo så gjorde han stoveglas

hei fara, ja stoveglas

Og nakken han sette på kyrkja til stas

hei fara, faltu riltu raltura

 

Og den som ikkje kråka kan nytta så

hei fara, kan nytta så

Han var ikkje verd ei kråke å få

hei fara, faltu riltu raltura

, , , ,

Tordivelen og flua

, , , ,

Tekst og melodi: trad

Tordiveln knytte på seg hosoband. Pirion!

Så drog han like til fluguland

Piri mitt mitt marian

Dan diri ditt ditt darian dan pirion

 

Og tordivlen ville til flua fri. Pirion!

"Å vil du vara kjærringa mi!"

Piri mitt mitt marian

Dan diri ditt ditt darian dan pirion

 

"Nei åssen kan du nå tenke slik? Pirion!

Du er fattig og je er rik."

Piri mitt mitt marian

Dan diri ditt ditt darian dan pirion

 

"For når du graver i muld og jord, Pirion!

Så spiser jeg ved kongens bord,"

Piri mitt mitt marian

Dan diri ditt ditt darian dan pirion

 

"Og når du ligger i åker og eng, Pirion!

Så sover jeg i silkeseng."

Piri mitt mitt marian

Dan diri ditt ditt darian dan pirion

 

Men da slo tordivern flua på kinn, Pirion!

"Detta ska du ha att for kjæften din!"

Piri mitt mitt marian

Dan diri ditt ditt darian dan pirion

 

Flua satte seg på snippen og gret, Pirion!

"Å reis itte frå meg men ta meg med..."

Piri mitt mitt marian

Dan diri ditt ditt darian dan pirion

 

"Når skal så vårt bryllup stå?" Pirion!

"Itte i vår men tel neste vår."

Piri mitt mitt marian

Dan diri ditt ditt darian dan pirion

 

Og bryllupet var både gjævt og stort, Pirion!

Og bryllupet sto på en hestelort

Piri mitt mitt marian

Dan diri ditt ditt darian dan pirion

 

Og dansen gikk lystig i brudehus, Pirion!

Det danset to lopper, det spelte ei lus

Piri mitt mitt marian, 

Dan diri ditt ditt darian dan pirion!

,

OLA GLOMSTULEN

,

Tekst og melodi: trad

/: Ola Glomstulen hadde ei gammal grå geit :/

−Å kjære mi Kari, gjer pølsa bra feit.−

For i morgon skal Ola Glomstulen gifta seg. 

 

/: Ola Glomstulen hadde ei halv skjeppe malt :/

−Å kjære mi Kari, du bryggjar vel alt!−

For i morgon skal Ola Glomstulen gifta seg.

 

/:Ola Glomstulen hadde så lang ei brureferd:/

Ho nådde frå Gråten til Solum hjå Blehr

For i morgon skal Ola Glomstulen gifta seg

, , , ,

HANDA HANS FAR MIN

, , , ,

Tekst: Anders Hovden
Melodi: K. Svensen

1.
Handa hans far min var sliten og hard
og skrukkut som gammalt horn,
ho fekk si bragd på den magre gard
i træling for kona og born.

2.
Fekk ho sin svip av den tungføre år
i andror so mang ei stund,
og jamt om natta ho var så sår,
hans auga det fekk ikkje blund.

3.
Handa hans far min, eg gløymer kje ho
med fingrane krøkt’ av mein,
ho ligg og skin i mitt minne no
so fin som ein perlestein.

4.
Tidt når eg veiknar, og båten driv av,
eg tykkjer hans trugne hand
enn ror ved sida mot straum og hav
og bergar meg båten i land.

, , ,

Å KARDA OG SPINNA

, , ,

Tekst: Sven Moren
Melodi: Norsk folketone

1.
Å karda og spinna og hespa og tvinna,
bruka neven, veva veven av finaste ull,
er så gjævt, du, er så hævt, du, det gjev hugnad og gull.

2.
Så hei, lat oss streva! Bruk tankar, bruk nevar!
Veft med renning, i ei vending er skryt’len i gong.
Hei, så fint, du, hei, så svint, du, gjennom arbeid og song.

3.
Hei hopp sa’n og hurra! Lat rokken din surra,
skyt’len smetta, glida, gletta, og så vert det nok vev.
Helse, hugnad, vit og dugnad vinn vi einast med strev!

, ,

EG HEITER HÅVARD HEDDE

, ,

Tekst og melodi: Norsk folketone

1.
Eg heiter Håvard Hedde og er so ven ein kar;
no vil eg burt og gifta meg og rydje meg ein gard.

Refreng
−Eg bur opp under fjell,
og gjenta hev eg lova; eg svik ho inkje hell.

2.
Eg heiter Håvard Hedde og bur oppunder nur;
No vil eg bort og gifta meg, eg vil kje ganga gut.
−Eg bur opp under fjell osb.

3.
Garden den er liten, men skogen, den er god;
der heve eg tvo furor, og dei skal stå i ro.
−Eg bur opp under fjell osb.

4.
Når borni dei vert mange, og skuldi aukar på,
so høgg eg ned den eine, den andre ho lyt stå.
−Eg bur oppunder fjell osb.

5.
Men når me verte gamle, og kvar skal hava sitt,
so høgg eg ned den andre, og då er skogen kvitt.
−Eg bur opp under fjell osb.

6.
Det var no ikkje undrands at Håvard totte vondt;
han reiste ifrå Lanjei den myrke haustenott.
−Eg bur opp under fjell osb.

7.
Han reiste ifrå Lanjei, og då vart gjenta fest;
men det var med ein annan, det hev han trega mest.
−Eg bur opp under fjell,
og jenta hev eg lova - ho sveik meg likevel.