Dyreriket

MANNEN OG KRÅKA

Tekst og musikk: trad

Og mannen han gjekk seg i vedaskog

hei fara, i vedaskog

Då sat det ei kråke i lunden og gol

hei fara, faltu riltu raltura

 

Mannen han tenkte med sjølve seg

hei fara, med sjølve seg

Skal tru nå den kråka vil drepe meg?

Hei fara, faltu riltu raltura

 

Og mannen han spente sin boge for kne

hei fara, sin boge for kne

Så skaut han den kråka så ho datt ned

hei fara, faltu riltu raltura

 

Av skinnet så gjorde han tolv par skor

hei fara, han tolv par skor

Det beste paret det gav han til mor

hei fara, faltu riltu raltura

 

Av tarmane gjorde han tolv par reip

hei fara, han tolv par reip

Og klørne han brukte til møkka-greip

hei fara, faltu riltu raltura

 

Og nebbet det brukte´n til kyrkje-båt

hei fara, til kyrkje-båt

Så dei kunne ro både til og åt

hei fara, faltu riltu raltura

 

Av augo så gjorde han stoveglas

hei fara, ja stoveglas

Og nakken han sette på kyrkja til stas

hei fara, faltu riltu raltura

 

Og den som ikkje kråka kan nytta så

hei fara, kan nytta så

Han var ikkje verd ei kråke å få

hei fara, faltu riltu raltura


ALLE DUENE

Tekst og musikk: Lillebjørn Nilsen/trad

En jeger dro en gang av sted

Og bue og pil det hadde han med

Men duene ante ikke hva som skulle skje

de fløy omkring mellom trærne

 

Hvor er du? Her er jeg!

Synger du? Det gjør jeg!

Heisann! Hoppsann! Fallerallera! 

De fløy omkring mellom trærne!

Alle duene! Alle duene!

Heisann! Hoppsann! Fallerallera!

De fløy omkring mellom trærne!

 

Den første dua bommet han på

Den andre gav ham en fjær så blå

Den tredje kunne han aldri nå

Hun fløy omkring mellom trærne

REF

Den fjerde hadde fløyet mange mil

Hun satt på en grein og tok en hvil

Hun så ikke jegerens farlige pil

Som fløy omkring mellom trærne

REF

Den siste dua fløy sin vei

Bak grønne blader gjemte hun seg

Og hvor hun er nå det veit ikke jeg

hun fløy omkring mellom trærne

REF

Moralen her i visa mi

Den er ganske grei å si

La duene alltid få være fri

Og fly omkring mellom trærne

REF


TORSKEVISE

Tekst: Thorbjørn Egner

Melodi: trad

En ekte Lofottorsk jeg er,

for jeg er født i Henningsvær.

Fadderullan dei, fadderullan dei,

fadderullan dullan dei.

Den gang jeg var et torskeegg,

nå er jeg voksen torsk med skjegg.

Fadderullan dei, fadderullan dei,

fadderullan dullan dei.

Nå er jeg selv blitt torskefar,

og hundre tusen barn jeg har.

Fadderullan dei, fadderullan dei,

fadderullan dullan dei.

Da jeg var lite torskebarn,

jeg passet meg for krok og garn.

Fadderullan dei, fadderullan dei,

fadderullan dullan dei.

Jeg gjemte meg for sild og sei,

for alle ville spise meg.

Fadderullan dei, fadderullan dei,

fadderullan dullan dei.

Men nå er jeg blitt stor og slem,

nå er det meg som spiser dem.

Fadderullan dei, fadderullan dei,

fadderullan dullan dei.

Men får jeg se en fiskermann,

da rømmer jeg så fort jeg kan.

Fadderullan dei, fadderullan dei,

fadderullan dullan dei.

Men det finns garn av mange slag,

jeg blir vel tatt en vakker dag.

Fadderullan dei, fadderullan dei,

fadderullan dullan dei.

Hvis en til slutt skal spise meg,

så håper jeg at det blir deg.

Fadderullan dei, fadderullan dei,

fadderullan dullan dei


SMÅSPORVEN GJENG I TUNET

Tekst: Arne Garborg
Melodi: Catharinu Elling

1.
Småsporven gjeng i tunet
og tippar korn og ribbar strå
og hev so god ei une
og lær åt katten grå.
Pip, pip, det so seg lagar
alle dagar,
at Monsemann meg jagar,
men kan meg aldri få.

2.
Eg er så lett på vengen
og Mons må sleikje seg om trut;
kvitt, kvitt, den gamle drengen,
han fekk so mang ei sut.
Og om i vide ringar
hauken svingar,
eg bort meg kverv og kringar
og slepp av leiken ut.

3.
Eg lever dagar lette
og er fonøgd , å ja, å ja!
Kvar deg eg fær min mette
som eg det vil ha.
Pytt, pytt, kven spør om føda?
Nok i løa!
Der ligg den rike grøda;
der kan eg berre ta.

4.
Og tidt eg fær i joli
ein godbit fin av Veslemøy;
og frys det, hev eg skjol i 
det gode varme høy.
Og so - kvitt-kvitt, godmår'n!
/: så kjem våren; :/
då fri på vengen boren
eg bygger reir på øy.



EN VILLAND SVØMMER STILLE

Tekst: J.S. Wellhaven
Melodi: J. Haydn.

1.
En villand svømmer stille
ved øens høye kyst;
de klare bølger spille
omkring dens rene bryst.

2.
En jeger går og bøyer
seg i den steile ur
og skyter så for løyer
det smukke kreatur.

3.
Og furglen kan ei drage
til redets lune skjød,
og fuglen vil ei klage
sin smerte og sin nød.

4.
Og derfor taus den dukket
dypt i den mørke fjord,
og bølgen kold seg lukker
og sletter ut dens spor.

5.
I sjøens dype grunne
gror tangen bred og frisk;
der under vil den blinde,
der bor den stumme fisk.



OG REVEN LÅ UNDER BIRKEROT / INGRIDS VISE

Tekst: Bjørnstjerne Bjørnson
Melodi: H. Kjerulf

1.
Og reven lå under birkerot /: bortved lynget. :/
Og haren hoppet på lette fot /: over lynget. :/ 
Der er vel noe til solskinnsdag!
Det glitrer for og det glitrer bak /: over lynget. :/
Tralalalalala!

2.
Og reven lå under birkerot, /:bortved lynget. :/
Og haren hoppet i ville mot /:over lynget. :/ 
Jeg er så glad over alle ting!
Hu hei, gjør du slike svære spring /: over lynget? :/
Tralalalalala!

3.
Og reven ventet bak birkerot /: bortved lynget. :/
Og haren tumlet ham midt imot /: over lynget. :/
Men Gud forbarme deg, er du der!
- Å, kjære, hvor tør du danse her /: over lynget? :/
Tralalalalala!



FOLA FOLA BLAKKEN (GRIEG)

Tekst: Nordahl Rolfsen
Melodi: E. Grieg

1.
Fola Fola Blakken! Nå er Blakken god og trett;
Blakken skal bli god og mett. Å, Fola Fola Blakken.

2.
Uff, den leie bakken. Og den lange stygge hei!
Den var riktig dryg for deg, du gamle, gamle Blakken.

3.
Far, han kastet frakken; Blakken kan ei kaste sin,
Svetter i det gamle sknn, den snille, snille Blakken.

4.
Snart skal Blakken sove! Ikke mere slit i dag,
Ikke mere selegnag! Og ikke mere tråve.

5.
Fola, Fola Blakken! Går du inn i stallen din,
kommer vesle gutten inn og klapper deg på nakken

6.
Ser du gutten smile? Hører du det bud han har?
Han skal hilse deg fra far: i morgen skal du hvile.

7.
Drøm om det, du Blakken: Bare ete, bare stå,
Kanskje rundt på tunet gå med veslegutt på nakken.


FOLA FOLA BLAKKEN (FOLKETONE)

Tekst: Nordahl Rolfsen
Melodi: Norsk folketone

1.
Fola Fola Blakken! Nå er Blakken god og trett;
Blakken skal bli god og mett. Å, Fola Fola Blakken.

2.
Uff, den leie bakken. Og den lange stygge hei!
Den var riktig dryg for deg, du gamle, gamle Blakken.

3.
Far, han kastet frakken; Blakken kan ei kaste sin,
Svetter i det gamle sknn, den snille, snille Blakken.

4.
Snart skal Blakken sove! Ikke mere slit i dag,
Ikke mere selegnag! Og ikke mere tråve.

5.
Fola, Fola Blakken! Går du inn i stallen din,
kommer vesle gutten inn og klapper deg på nakken

6.
Ser du gutten smile? Hører du det bud han har?
Han skal hilse deg fra far: i morgen skal du hvile.

7.
Drøm om det, du Blakken: Bare ete, bare stå,
Kanskje rundt på tunet gå med veslegutt på nakken.



EG GJETTE TULLA

Tekst: norsk folkevise
Melodi: norsk folketone

1.
Eg gjette Tulla i femten år,
eg passa vel på Tulla;
eg gjette bort både lam og får,
men endå hadde eg Tulla.
Å hei, å hå, det får så gå!
Eg tregar meste på Tulla,
for ho var krulla i ulla.

2.
Eg gjette Tulla borti ei li,
det var så lite til beite,
eg gjekk og lokka på Tulla mi
og etter graset mun leite.
Å hei, å hå osb.

3.
Og så kom skrubben laskande fram,
då fekk eg kjøpmann til Tulla,
og akkederinga var kje lang,
og pengan’ var kje mange.
Å hei, å hå osb.

4.
Eg fekk kje meire av Tulla mi
enn ein liten flekk utav blodet.
No kjem eg aldri til Fagerli
om der er gras nok og groe.
Å hei, å hå osb.



Å, BUKKEN VAR BROKUT

Norsk folketone

1.
/: Å, bukken var brokut å bukken var svart :/
Og bukken vart borte på ei laurdagsnatt.
Kille-bukken min, ser du geita.


2.
/: Og nedfor ein bakke, og oppfor ein dal:/
der budde dei karane som bukken stal.
Kille-bukken min, ser du geita.

3.
/: Den lange han leidde, den stutte jaga på /:
Og så veit du fulla det, at bukken laut gå.
Kille-bukken min, ser du geita.



Å, VAR JEG EN SANGFUGL

Tekst: R. Reineck
Melodi: J.R. Weber

1.
/: Å,var jeg en sangfugl som fuglen på kvist :/
/: jeg vet hva jeg gjorde hver morgen for visst. :/

2.
/:Jeg lærte meg sanger med triller og slag :/
/: og sang så for mor min hver eneste dag. :/

3.
/: Å, var jeg en fisk i det skinnende hav :/
/: jeg hentet fra bunnen meg perler og rav. :/

4.
/: Jeg ravet beholdt nok, men sikkert jeg vet :/
/: at perlene mor min fikk smykke seg med. :/

5.
/: Å, var jeg en skredder med synål og saks :/
/: så gikk jeg med nålen til arbeidet straks. :/

6.
/: Og klær jeg meg sydde av ull og av lin :/
/: men mor min jeg gav dem av silke så fin. :/



PÅL SINE HØNER

Norsk folkevise

1.
Pål sine høner på haugen ut sleppte,
hønen’ så lett over haugane sprang.
Pål kunne vel på hønom fornemma:
reven var ute med rova så lang.
/: Klukk, klukk, klukk! sa høna på haugom. :/
Pål han sprang og rengde med augom:
”No tor’ eg ikkje koma heim åt ho mor!”

2.
Pål han gjekk seg litt lenger på haugen,
fekk han sjå reven låg på høna og gnog;
Pål han tok seg ein stein uti neven,
dugleg han då til reven slo.
/: Reven flaug så rova hans riste; :/
Pål han gret for høna han miste!
”No tor’ eg ikkje koma heim åt ho mor!”

3.
”Hadd’ eg no nebb, og hadd’ eg no klo,
og visste eg berre kvar revane låg,
skull’ eg dei både rispa og klora
framantil nakken og bak over lår.
/: Skam få alle revane raude! :/
Gud han gjeve dei alle var daude,
så skull’ eg trygt koma heim åt ho mor!

4.
Ikkje kan ho verpa, og ikkje kan ho gala,
ikkje kan ho krypa, og ikkje kan ho gå!
Eg får gå meg til kverna og mala,
og få att det mjølet eg miste i går!”
/: ”Pytt!” sa’n Pål, ”eg er ikkje bangen, :/
kjeften og motet har hjelpt no så mang ein,
eg tor’ nok vel koma heim åt ho mor!”

5.
Pål han kornet på kverna til å sleppa,
så at det ljoma i kvar ein vegg,
så at agnene tok til å flyga,
og dei vart lange som geite-ragg.
/: Pål han gav seg til å le og til å kneggja :/
”No fekk eg like for høna og for egga,
no tor’ eg trygt koma heim åt ho mor!”



PER SPELMANN

Norsk folketone


1.
/: Per spelmann han hadde ei einaste ku. :/
/: Han bytte bort kua, fekk fela igjen! :/
«Du gamle gode fiolin, du fiolin, du fela mi!»

2.
/:Per spelmann han spela og fela ho lét, :/
/: så gutane dansa og jentene grét. :/
«Du gamle gode fiolin, du fiolin, du fela mi!»

3.
/: «Og om eg vert gammal som stein under bru, :/
/: så aldri eg byter bort fela for ku. :/
Du gamle gode fiolin, du fiolin, du fela mi!»

4.
/: «Og om eg vert gammal som mose på tre, :/
/: så aldri eg byter bort fela for fé. :/
Du gamle gode fiolin, du fiolin, du fela mi!»

5.
/: «Og om eg vert gammal som skorpe på graut, :/
/: så aldri eg byter bort fela for naut. :/
Du gamle gode fiolin, du fiolin, du fela mi!»



Å VESLE LERKA

Tekst: Per Sivle
Melodi: Norsk folketone

1.
Og vesle lerka, ho hev det so,
at finn ho ein tuvetopp fri for snjo,
so kved ho i med sin gladaste song,
so trur ho på vår med ein einaste gong.
      "Å hei! å hi! å tiriliti!”

2.
Og vesle lerka, ho hev det slik,
at finn ho ein solstråle, so vert ho rik.
Då stig ho i høgdi og traller i lit
til sumar på jord, endå snjoen ligg kvit.
      - "Å hei! å hi! å tiriliti!"

3.
Og lyngtuva, det er lerka sitt fat.
Der set ho seg ned, og so får ho seg mat.
Og når ho er mett, ho takker så glad
Vårherre for maten med kvitter og kvad.
      - "Å hei! å hi! å tiriliti!"

4.
Gud signe deg! du fuglen min, du!
Gud signe no deg med di glade tru!
Og møter eg kulde og snjo på min veg,
Gud gjev meg i sol-tru å kveda med deg:
- "Å hei! å hi! å tiriliti!"



JEG GIKK EN TUR PÅ STIEN

1.
Jeg gikk en tur på stien
og søkte skogens ro.
Da hørte jeg fra lien
en gjøk som gol ko-ko.
Ko-ko, ko-ko, ko-ko, ko-ro, ko-ko
Ko-ko, ko-ko, ko-ko, ko-ro, ko-ko

2.
Jeg spurte den hvor mange,
hvor mange år ennå.
Den svarte meg med lange
og klagende ko-ko.
Ko-ko, ko-ko ...

3.
Jeg spurte om dens make
og om dens eget bo.
Den satt der oppå grenen
og kikket ned og lo.
Ko-ko, ko-ko ...

4.
Vi bygger ikke rede,
vi har ei hjem, vi to.
Fru Spurv er mor til barna
vi galer kun ko-ko"
Ko-ko, ko-ko...



HØYT PÅ EN GREIN EI KRÅKE

Tekst og melodi: dansk

1.
Høyt på en grein ei kråke
sim salabim bambasela du saladim
Høyt på en grein ei kråke satt.

2.
Så snek det seg en jeger, sim sala..
Så snek det seg en jeger fram.

3.
Han skjøt den stakkars kråke, sim sala…
Han skjøt den stakkars kråke ned.

4.
Da ble den stakkars kråke, sim sala
Da ble den stakkars kråke død

5.
Men da et år forgangen, sim sala…
Men da et år forgangen  var.

6.
Da ble den stakkars kråke, sim sala..
Da ble den stakkars kråka levende.



BLÅMANN

Tekst: Aa. O. Vinje
Melodi: Anne Haavie

1.
Blåmann, Blåmann, bukken min,
tenk på vesle guten din!
Bjørnen med sin lodne fell
kan deg taka seint i kveld.

2.
Gamle Lykle, moder di,
seint kom heim med bjølla si.
Så ikring seg ho mund' sjå
liksom der var fare på. 

3.
Det såg ut som der var naud,
kanskje no du ligger daud.
Tidt du dansa kringom meg,
mangt eg rødde då med deg.

4.
Når eg låg som blind og dauv,
grov du på meg med di klauv;
ja, du ville vekkja meg
opp til leiken din med deg.

5.
Du var sprek og glad og god,
all mi ros du vel forstod.
Tidt du veit eg sa til deg:
«Han veit meir enn mata seg.»

6.
Blåmann, Blåmann, svar meg no,
mekra med ditt kjende ljod!
Ikkje enno, Blåmann min,
må du døy frå guten din.