FLICKORNA FRÅN SMÅLAND

Tekst og melodi: Fr. Lundberg

1.
På lingonröda tuvor och på villande mo,
där furuskogen susar susilull och susilo.
Där kan du se dem, en och en och stundom två och två, 
på lingonröda tuvor komma dansande på tå.
Det är flickorna i Småland,
det är flickorna från mon.
Det är flickorna som vallmoblom
och lilja och pion.
Ja, det är flickorna i Småland, susilull och susilo, 
som gå vallande och trallande på villande mo.

2.
Och går du ut på vägarna, du gångande sven, 
ja, går du ut i världen för att söka dig en vän, 
och frågar du och spörjer, susilull och susilo, 
var månn i hela världen de bästa flickor bo.
Det är flickorna i Småland ...

3.
Och vänder du dig spörjande att få den gåtan löst, 
och vänder du dig sörjande mat väster och mat öst, 
då skall du höra vindens susilull och susilo
dig svara var i världen de bästa flickor bo.
Det är flickorna i Småland ...

---

---

EG GJETTE TULLA

Tekst: norsk folkevise
Melodi: norsk folketone

1.
Eg gjette Tulla i femten år,
eg passa vel på Tulla;
eg gjette bort både lam og får,
men endå hadde eg Tulla.
Å hei, å hå, det får så gå!
Eg tregar meste på Tulla,
for ho var krulla i ulla.

2.
Eg gjette Tulla borti ei li,
det var så lite til beite,
eg gjekk og lokka på Tulla mi
og etter graset mun leite.
Å hei, å hå osb.

3.
Og så kom skrubben laskande fram,
då fekk eg kjøpmann til Tulla,
og akkederinga var kje lang,
og pengan’ var kje mange.
Å hei, å hå osb.

4.
Eg fekk kje meire av Tulla mi
enn ein liten flekk utav blodet.
No kjem eg aldri til Fagerli
om der er gras nok og groe.
Å hei, å hå osb.

---

---

DEN DAG KJEM ALDRI

Tekst: Aa. O. Vinje
Melodi: Norsk folketone

1.
Den dag kjem aldri at eg deg gløymer,
for om eg søver, eg om deg drøymer.
Om natt og dag er du like nær,
/: og best eg ser deg når mørkt det er. :/

2.
Du leikar kringom meg der eg vankar.
Eg høyrer deg når mitt hjarta bankar.
Du støtt meg fylgjer på ferdi mi,
/: som skuggen gjeng etter soli si. :/

3.
Når nokon kjem og i klinka rykkjer,
d’er du som kjem inn til meg, eg tykkjer.
Eg sprett frå stolen og vil meg te;
/: men snart eg sig atter ende ned. :/

4.
Når vinden lint uti lauvet ruslar,
eg trur d’er du som gjeng der og tuslar;
når sumt der borte eg ser seg snu,
/: eg kvekk og trur det må vera du. :/

5.
I kvar som gjeng og som rid og køyrer,
d’er deg eg ser, deg i alt eg høyrer:
i song og fløyte- og fele-låt,
/: men endå best i min eigen gråt :/  

---

---

DEILIG ER DEN HIMMEL BLÅ

Tekst: N.F.S. Grundtvig
Melodi: Dansk folketone

1. 
Deilig er den himmel blå,
lyst det er å se derpå,
hvor de gylne stjerner blinker
hvor de smiler, hvor de vinker
/: oss fra jorden opp til seg :/:

2.
Det var midt i jule-natt,
hver en stjerne glimtet matt;
da med ett der ble å skue
en så klar på himlens bue
/: som en liten stjernesol :/:

3.
Når den stjerne lys og blid
lot seg se ved midnatts tid
var det varslet i Guds rike
at en konge uten like
/: skulle fødes på vår jord :/:

4. 
Stjernen ledet vise menn
til den Herre Kristus hen;
vi har og en ledestjerne,
og når vi den følger gjerne
/: kommer vi til Jesu Krist :/:

5. 
Denne stjerne lys og mild
som kan aldri lede vill,
er hans guddoms ord det klare, 
som han lot oss åpenbare
/: for å lyse for vår fot :/:

---

---

AULD LANG SYNE

Tekst og melodi: Scottish Air.

1.
Should auld acquaintance be forgot,
and never brought to min’?
Should auld acquaintance be forgot,
and days of lang syne?
For auld lang syne, my dear,
For auld lang syne,
We’ll take a cup of kindness yet
For auld lang syne.

2.
And here’s a hand my trusty friend,
And gie´s hand of thine.
We’ll take a cup of kindness yet
For auld lang syne.
For auld lang syne, my dear, &c.

Skal gamalt venskap kverva bort

Norsk tekst: Bjørn Tore André

Skal gamalt venskap kverva bort

Og ikkje setja langt

Skal gamalt venskap kverva bort

Og det som ein gong var

For det som ein gong var, min ven,

For det som ein gong var,

F.eks drikk den gode skål med deg,

For det som ein gong var!

Du tek ditt staup og f.eks tek mitt

Som gamle vener plar.

Jeg drikk den gode skål jeg lag

For det som ein gong var

For det som ein gong var, min ven,

For det som ein gong var,

F.eks drikk den gode skål med deg,

For det som ein gong var!

---

---

VEM KAN SEGLA

Folketone

1.
Vem kan segla förutan vind?
Vem kan ro utan årar?
Vem kanskiljas från vännen sin
utan att fälla tårar?

2.
Jag kan segla förutan vind,
jag kan ro utan årar.
Men ei skiljas från vännen min
utan att fälla tårar.

---

---

UTI VÅR HAGE

Folkevise

1.
Uti vår hage där växa blå bär.
Kom hjärtans fröjd!
Vill du mig något, så träffas vi där!
Kom liljor och akvileja,
kom rosor och salivia,
kom ljuva krusmynta, kom hjärtans fröjd!

2.
Fagra små blommor där bjuda till dans.
Kom hjärtans fröjd!
Vill du, så binder jag åt dig en krans.
Kom liljor … osv.

3.
Kransen den sätter jag sen i ditt hår,
Kom hjärtans fröjd!
Solen den dalar men hoppet uppgår.
Kom liljor ...osv.

---

---

TYTEBÆRET

Tekst: Aa. O. Vinje
Melodi M. M. Ulfrstad

Tytebæret oppå tuva
voks utav ei liti von.
Skogen med si grøne huva
fostrar mang ein raudleitt son.

Ein gong seint om hausten lagde
liten svein til bær-skogs ut.
"Raudt eg lyser," bæret sagde,
"kom åt meg, du vesle-gut.

Her ifrå du må meg taka,
moge bær er utan ro;
Mal meg sundt, at du kan smaka
svaledrykken av mitt blod!

Mognar du, så vil du beda
just den same bøn som eg.
Mogen mann det mest må gleda,
burt for folk aa gjeva seg."

---

---

SETERJENTENS SØNDAG

Tekst: Jørgen Moe
Melodi: Ole Bull

1.
På Solen jeg ser, det lider alt frem,
snart er det ved høimessetide,
o, den som en stund fikk ønske seg hjem
blant folk, som på kirkevei skride!
Når solskiven stiger litt, så den står
der midt over skaret i kammen,
da vet jeg, i dalen klokkene går,
da ringer fra tårnet det sammen.

2.
Mens ene jeg går i ødslige fjell
og kun hører bjellene klinge,
står jentenes flokk, med søljer og tjeld
på vangen hvor klokkene svinge.
Nu kommer vel Odd i susene trav
som ellers på Elgsblaks-ryggen;
han klapper dens hals, han lett springer av,
og binder den henne i skyggen.

3.
Han vender seg alt, men standser dog litt,
og taler og fløyter til folen;
og så går han inn med mandige skritt,
og setter seg fremme i stolen.
Han luter seg ned, og beder sin bønn
og hever så atter sitt øye –
men hvorhen da blikket pleier i lønn
å glide – det husker jeg nøye!

4.
Det nytter ei stort, at tage sin bok
og synge i heien sin salme;
mitt loft er for høyt, og her er det dog,
som tonene blekne og falme.
O, den som i dag fikk blande sin røst
med hans og de øvriges stemme!
Gud give at snart det lakket mot høst,
Gud give, jeg atter var hjemme!

---

---

PÅL SINE HØNER

Norsk folkevise

1.
Pål sine høner på haugen ut sleppte,
hønen’ så lett over haugane sprang.
Pål kunne vel på hønom fornemma:
reven var ute med rova så lang.
/: Klukk, klukk, klukk! sa høna på haugom. :/
Pål han sprang og rengde med augom:
”No tor’ eg ikkje koma heim åt ho mor!”

2.
Pål han gjekk seg litt lenger på haugen,
fekk han sjå reven låg på høna og gnog;
Pål han tok seg ein stein uti neven,
dugleg han då til reven slo.
/: Reven flaug så rova hans riste; :/
Pål han gret for høna han miste!
”No tor’ eg ikkje koma heim åt ho mor!”

3.
”Hadd’ eg no nebb, og hadd’ eg no klo,
og visste eg berre kvar revane låg,
skull’ eg dei både rispa og klora
framantil nakken og bak over lår.
/: Skam få alle revane raude! :/
Gud han gjeve dei alle var daude,
så skull’ eg trygt koma heim åt ho mor!

4.
Ikkje kan ho verpa, og ikkje kan ho gala,
ikkje kan ho krypa, og ikkje kan ho gå!
Eg får gå meg til kverna og mala,
og få att det mjølet eg miste i går!”
/: ”Pytt!” sa’n Pål, ”eg er ikkje bangen, :/
kjeften og motet har hjelpt no så mang ein,
eg tor’ nok vel koma heim åt ho mor!”

5.
Pål han kornet på kverna til å sleppa,
så at det ljoma i kvar ein vegg,
så at agnene tok til å flyga,
og dei vart lange som geite-ragg.
/: Pål han gav seg til å le og til å kneggja :/
”No fekk eg like for høna og for egga,
no tor’ eg trygt koma heim åt ho mor!”

---

---

Å VESLE LERKA

Tekst: Per Sivle
Melodi: Norsk folketone

1.
Og vesle lerka, ho hev det so,
at finn ho ein tuvetopp fri for snjo,
so kved ho i med sin gladaste song,
so trur ho på vår med ein einaste gong.
      "Å hei! å hi! å tiriliti!”

2.
Og vesle lerka, ho hev det slik,
at finn ho ein solstråle, so vert ho rik.
Då stig ho i høgdi og traller i lit
til sumar på jord, endå snjoen ligg kvit.
      - "Å hei! å hi! å tiriliti!"

3.
Og lyngtuva, det er lerka sitt fat.
Der set ho seg ned, og so får ho seg mat.
Og når ho er mett, ho takker så glad
Vårherre for maten med kvitter og kvad.
      - "Å hei! å hi! å tiriliti!"

4.
Gud signe deg! du fuglen min, du!
Gud signe no deg med di glade tru!
Og møter eg kulde og snjo på min veg,
Gud gjev meg i sol-tru å kveda med deg:
- "Å hei! å hi! å tiriliti!"

---

---

NORGE, MITT NORGE

Tekst: Theodor Caspari
Melodi: Alfred Paulsen

1.
Norge, mitt Norge! Så sover du tyst
i vinterens skinnende sale,
og ingen kan drømme så lett og så lyst,
når elvene synker i dvale,
og ingen kan smile så stille og glad,
når meisenes fløytende stemmer dør av,
og skogene sover i dale.

2.
Norge, mitt Norge! Så gi meg en vår
med sol over vuggende vanne!
men hør meg, ja hør meg: Når dagen forgår,
og aftenen skygger min panne, -
Da lær meg å visne, å Norge, min mor,
da red meg en seng i din hellige jord,
når sommeren drager av lande! 

---

---

NO LIVNAR DET I LUNDAR

Tekst: Elias Blix
Melodi: L. M. Linderman

1.
No livnar det i lundar, no lauvast det i li;
den heile skapning stundar no fram til sumars tid.

2.
Det er vel fagre stunder når våren kjem her nord,
og atter som eit under nytt liv av daude gror.

3.
Guds kyrkje lysa skulle som høgt på berg ein stad,
med sumar utan kulde og utan solarglad.

4.
Guds ord vel alltid lyser, den sol gjeng aldri ned.
Det hus som Anden hyser, ligg støtt i ljos og fred.

5.
Du vår med ljose dagar, med lengting, liv og song!
Du spår at Gud oss lagar ein betre vår ein gong,

6.
då me med vigsla tunge, med kjærleik heil og klår,
alt utan brest og sprunge skal lova Herren vår.

---

---

MELLOM BAKKAR OG BERG

Tekst: Ivar Aasen
Melodi: Ludv. M. Linderman.

1.
Mellom bakkar og berg ut med havet
heve nordmannen fenge sin heim,
der han sjølv heve tuftene grave
og set sjølv sine hus oppå deim

2.
Han såg ut på dei steinute strender;
det var ingen som der hadde bygt
"Lat oss rydja og byggja oss grender,
Og så eiga me rudningen trygt."

3.
Han såg ut på det bårute havet;
der var ruskut å leggja utpå;
men der leikade fisk nedi kavet,
og den leiken den ville han sjå.

4.
Fram på vetteren stundom han tenkte:
Gjev eg var eit varmare land!
Men når vårsol I bakkane blenkte,
fekk han hug till si heimlege strand.

5.
Og når liene grønkar som hagar,
når det laver av blommar på strå,
og når netter er ljose som dagar,
kan han ingen stad venare sjå.

---

---

---

KOM MAI, DU SKJØNNE MILDE

Tekst: etter D.Jäger
Melodi: W. A. Mozart

1.
Kom mai, du skjønne, milde, gjør skogen atter grønn,
og la ved bekk og kilde fiolen blomstre skjønn.
Hvor ville jeg dog gjerne at jeg igjen deg så!
Akk, kjære mai, hvor gjerne gadd jeg i marken gå!

2.
Om vint’ren kan man have vel mangt et tidsfordriv;
man kan i sneen trave – å ja, et lystig liv!
Men når seg lerken svingermot sky med liflig slag,
på engen om å springe – det er en annen sak!

3.
Kom derfor, mai, du milde, gjør skogen atter grønn,
og la ved bekk og kilde fiolen blomstre skjønn!
Hvor ville jeg dog gjerne at jeg igjen deg så!
Akk, kjære mai, hvor gjerne gad jeg i marken gå!

---

---

KJERRINGA MED STAVEN

Norsk folkevise
1.
Kjerringa med staven høgt opp i Hakadalen!
Åtte potter rømme, fire merker smør,
såleis kinna Kari, Ola hadde før.
Kjerringa med staven.

2.
Jente, høyr på meg, du, vil du gfte deg, du;
vil du vera kjerring, skal eg vera mann,
vil du koke kaffi, skal eg bera vann.
Jente, høyr på meg, du.

3.
Kjerringa med sekken hoppa over bekken.
Så datt ho nedi, så blei ho våt,
Så fekk ho julinh, så blei det låt.
Kjerringa med sekken.

---

---

JEG GIKK EN TUR PÅ STIEN

1.
Jeg gikk en tur på stien
og søkte skogens ro.
Da hørte jeg fra lien
en gjøk som gol ko-ko.
Ko-ko, ko-ko, ko-ko, ko-ro, ko-ko
Ko-ko, ko-ko, ko-ko, ko-ro, ko-ko

2.
Jeg spurte den hvor mange,
hvor mange år ennå.
Den svarte meg med lange
og klagende ko-ko.
Ko-ko, ko-ko ...

3.
Jeg spurte om dens make
og om dens eget bo.
Den satt der oppå grenen
og kikket ned og lo.
Ko-ko, ko-ko ...

4.
Vi bygger ikke rede,
vi har ei hjem, vi to.
Fru Spurv er mor til barna
vi galer kun ko-ko"
Ko-ko, ko-ko...

---

---

HØYT PÅ EN GREIN EI KRÅKE

Tekst og melodi: dansk

1.
Høyt på en grein ei kråke
sim salabim bambasela du saladim
Høyt på en grein ei kråke satt.

2.
Så snek det seg en jeger, sim sala..
Så snek det seg en jeger fram.

3.
Han skjøt den stakkars kråke, sim sala…
Han skjøt den stakkars kråke ned.

4.
Da ble den stakkars kråke, sim sala
Da ble den stakkars kråke død

5.
Men da et år forgangen, sim sala…
Men da et år forgangen  var.

6.
Da ble den stakkars kråke, sim sala..
Da ble den stakkars kråka levende.

---

---

FRED HVILER OVER LAND OG BY

Tekst: B.S. Ingemann
Melodi: R. Bay

1.
Fred hviler over land og by,
Ei verden larmer mer,
Fro smiler månen til sin sky,
Til stjerne stjerne ser.

2.
Det er så stille og så tyst
I himmel og på jord;
Vær også stille i mitt bryst,
Du flyktning som der bor.

3.
Slutt fred, o hjerte, med hver sjel,
Som her deg ei forstår!
Se! over by og dal i kveld
Nu fredens engel går.

4.
Som du han er en fremmed her;
Til himlen står hans hu;
Dog i det stille stjerneskjær,
Han dveler her som du.

5.
O, lær av ham din aftensang:
Fred med hver sjel på jord!
Til samme himmel går vår gang,
adskilles enn vårt spor.

6.
Fred med hvert hjerte, fjern og nær,
Som uten ro mon slå!
Fred med de få som meg har kjær,
Og dem, jeg aldri så.

---

---

FAGERT ER LANDET

Tekst: Anders Hovden
Melodi: Melchior Vulpius

1.
Fagert er landet du oss gav,
Herre, vår Gud og vår Fader!
Fagert det stig av blåe hav,
soli ho sprett og ho glader,
signar vårt land i nord og sud;
såleis di åsyn lyser, Gud,
over vårt Noreg i nåde.

2.
Likjest vårt folk i mager jord
skjelvande blomen på bøen,
står utan livd i vind frå nord
tett innmed kanten av snøen.
Herre, du ser med miskunn ned,
folket vårt gjev du livd og fred,
er oss så kjærleg ein Fader.

3.
Her ned i grunnen sveitten rann
trufast åt fedrane våre;
her dei sin heim og hugnad fann,
dogga med smil og med tåre.
Her har det flødt ei såkornflod
varm av vårt beste hjarteblod,
her har me grorbotn å veksa!

4.
Tidi ho renn som elv mot os,
fort skifter sumar med vetter.
Fader, ver alltid Noregs los
radt til dei seinaste ætter!
Herre, vår Gud, vår Noregs Gud,
varda vårt land frå fjell til flud,
lær oss å gå dine vegar!

5.
Signa då, Gud, vårt folk og land,
signa vårt strev og vår møda,
signa kvar ærleg arbeidshand,
signa vår åker med grøde!
Gud, utan deg den vesle urt
veiknar og visnar, bleiknar burt.
Ver oss du ljoset og livet!

---

---